Zal ik het ze vertellen of niet? Dat ik een burn-out heb gehad, dat ik endometriose heb? Niet allebei tegelijk in ieder geval, dan lijk ik zo’n zorgenkindje. Ik wil ook niet helemáál zo’n piepdoos lijken.
Ben ik, wetende wat ik nu weet en de extra grenzen die dat voor mij geeft, nog wel in staat om mijn werk zo goed te doen als dat ik het graag zou willen doen? Ben ik nog wel zo’n geweldige aanwinst voor een bedrijf als ik altijd over mezelf gedacht heb? Word ik ooit nog die business babe die ik was? Ben ik stuk?
Deze en duizenden andere vragen spoken regelmatig door mijn hoofd. Sinds ik uit mijn burn-out ben, wil ik het liefst terug naar wie ik vóór al die tijd was. Maar met de extra ervaringen en kennis die ik de afgelopen jaren heb opgedaan, lijkt dat niet helemaal te lukken. Als ik met anderen praat die ook een burn-out hebben meegemaakt, merk ik dat zij vaak met dezelfde vragen strugglen als ik.
Toen ik een paar weken geleden een mailtje in mijn inbox ontving van Anja en Greet met daarin een wetenschappelijk artikel waaruit bleek dat je door een burn-out juist beter kunt worden in je werk en je juist een grotere aanwinst kunt zijn voor een bedrijf dan voorheen, was ik meteen enthousiast. Dát was de informatie en motivatie die ik nodig had en met mij, misschien ook anderen.
Misschien ben ik toch niet helemaal “stuk”
Anja Jongkind en Greet Vonk werken al jaren met mensen die een trauma hebben meegemaakt. Van mensen met een oorlogstrauma tot mensen met een burn-out of mensen die een dierbare hebben verloren. In hun werk ontdekten ze dat, hoewel vaak gedacht wordt dat een dergelijk trauma je schaadt voor de rest van je leven, mensen vaak juist sterker en krachtiger waren na herstel. Ze besloten hier wetenschappelijk onderzoek naar te doen bij mensen met een burn-out. Zo ontdekten ze het principe van post traumatische groei. Eigenlijk geeft het trauma je de mogelijkheid om te groeien en jezelf te ontwikkelen. Zelfs als je nog nooit van post traumatische groei hebt gehoord, heb je er waarschijnlijk toch gebruik van gemaakt.
In hun boek: PostTraumatische Groei-sterker door ellende. Gaan ze hier dieper op in. Het boek is geen kant- en- klaar stappenplan maar opent je ogen door een heleboel herkenbare momenten en verhalen.
Niet stuk maar verbeterd
Ik vraag mij vaak af of mijn oude ik weer een keer terug zal komen. De ik die wist dat ze carrière ging maken en dat werken haar leven zou zijn. Of dat er nu een nieuwe ik is, die altijd zal moeten blijven oppassen om niet in oude patronen terecht te komen en daardoor weer in een burn-out terecht komt.
Daarnaast twijfel ik vaak bij het maken van keuzes; Maak ik deze keuze echt voor mij? Of doe ik het onbewust omdat het van mij verwacht wordt door familie of de maatschappij?
Een grote opluchting was het dan ook, om te lezen dat ik niet zo “stuk” ben als ik zelfs soms denk.
Een trauma, hoe groot of klein ook, verandert permanent je wereldbeeld en daarmee verandert en versterkt het je normen en waarden. Dat je niet meer de oude bent is niet zo gek en waarschijnlijk zul je die ook nooit meer worden. Wel wordt je een sterkere, verbeterde versie van jezelf en daar kun je trots op zijn.
Je hoeft ook echt niet je hele leven op je tenen te blijven lopen. Je hebt je niet voor niets zoveel ontwikkeld. Waarschijnlijk kun je nu juist meer aan dan eerst. Om even met de beeldspraak van Anja en Greet te spreken; na 1 keer vallen, vertel je een kind ook niet dat hij mislukt is en de rest van zijn leven met zijwieltjes zou moeten fietsen. Opstaan en nog een keer proberen zorgt er juist voor dat je je ontwikkelt.
Na 1 keer vallen, vertel je een kind ook niet dat hij mislukt is en de rest van zijn leven met zijwieltjes zou moeten fietsen.
Ook het nadenken over het maken van keuzes is niet gek. Juist dat blijkt een teken van groei te zijn. Je wordt je steeds bewuster van je eigen gedrag en dat van mensen om je heen. Je leert om te gaan met alle emoties die je iedere dag voor de kiezen krijgt en uiteindelijk zal het steeds makkelijker worden om echt voor jezelf te kiezen. Groei stopt ook niet als je burn-out voorbij is. Juist doordat je beter met emoties kunt omgaan en je je meer bewust bent van je eigen handelen, kan je je hele leven blijven doorgroeien. Eerst beklim je de trap uit een donkere kelder en daarna neem je er nog een paar naar de tweede en derde verdieping en het dakterras met een prachtig uitzicht.
Ik en iedereen die ook een burn-out of een lastige periode heeft meegemaakt is dus NIET stuk. Eigenlijk ben je alleen maar meer “gemaakt”.
Wil je meer lezen over PostTraumatische Groei om jezelf, een familielid of een werknemer beter te kunnen begrijpen? Het boek van Anja en Greet is te koop op bol.com voor 24,95.
Zijn er vragen die jij jezelf nog vaak stelt na een burn-out of ander trauma?
