Wat een mooie wedstrijd was het gisteren, de 10.000 meter vrouwen op het EK. Een start die zo rustig en beheerst lijkt, totdat je je realiseert hoe hard er eigenlijk wordt gelopen. Benen die over het veld lijken te vliegen en automatisch lijken te bewegen en dan uiteindelijk in de laatste ronde de emotie op de gezichten als er nog even alles wordt gegeven wat er nog te geven valt.
Bijna vallend kwam Susan Krumins over de finish maar wat een ongelooflijk mooie en knappe wedstrijd heeft ze gelopen. Die tweede plaats is meer dan verdiend.
Vroeger keek ik nooit naar sport. Ik gaf er niet zoveel om en snapte niet wat er leuk was aan het kijken naar mensen die aan het sporten waren (zelf sporten vond ik overigens ook niets aan). Sinds ik hardloop is daar verandering in gekomen. Niets werkt motiverender dan kijken naar een hardloopwedstrijd. De houding van de lopers, de lichtheid waarmee ze zich voortbewegen en het doorzettingsvermogen dat ze hebben, zodat ze altijd nog even dat laatste tandje bij kunnen zetten net voor de finish. Als je dat ziet, dan kan je niet anders dan tijdens je volgende training ook net een tandje harder gaan.
En dat tandje kan ik nu zeker wel gebruiken. Ik heb heerlijk genoten van drie hele rustige trainingsweken (Zowel de hitte als het vele reizen maakten het heel gemakkelijk om trainingen over te slaan) maar met nog maar 5 weken (en drie dagen) te gaan tot het RunDisney Paris weekend 2018 moet er toch echt nog een heleboel gebeuren.
Vorig jaar ging ik het weekend redelijk rustig in. Ik had immers in 2016 de halve marathon ook al een keertje gelopen en ondertussen had ik de halve marathon van Enschede ook in mijn benen zitten. Die extra 5 en 10 km in de dagen voor de halve marathon waren gewoon leuke extraatjes, geen probleem. Helaas had ik mezelf daar iets teveel overschat. Met het vele wandelen in het park samen met de drie wedstrijden, overtrainde ik mezelf flink, wat ik moest bekopen met een vooral wandelende en strompelende hele pijnlijke halve marathon.
Dit jaar ben ik vastbesloten om te wennen aan die vele kilometers in één weekend en de halve marathon in Disneyland pijnvrij door te komen. Ook schijnt het warme weer nog tot oktober aan te houden, dus daar moet ik ook maar aan wennen. Nog 5 weken te gaan tot Disney en nog 4 dagen met EK inspiratie. Ik ben er helemaal klaar voor.
